interpelacja — ż I, DCMs. interpelacjacji; lm D. interpelacjacji (interpelacjacyj) «zapytanie skierowane przez przedstawiciela parlamentu do rządu lub do któregoś z jego członków, zobowiązujące do udzielenia odpowiedzi w określonym terminie; każde zapytanie w… … Słownik języka polskiego
demokrata — m odm. jak ż IV, CMs. demokrataacie; lm M. demokrataaci, DB. demokratatów 1. «stronnik, zwolennik demokracji, człowiek o przekonaniach demokratycznych» Bezkompromisowy, żarliwy demokrata. ∆ Rewolucyjny demokrata «przedstawiciel ideologii i ruchów … Słownik języka polskiego
interpelacyjny — interpelacyjnyni przym. od interpelacja Wyjaśnienia interpelacyjne … Słownik języka polskiego
interpelator — m IV, DB. a, Ms. interpelatororze; lm M. interpelatororzy, DB. ów «osoba występująca z interpelacją; interpelant» Interpelatorzy parlamentarni, poselscy, sejmowi. Odpowiadać interpelatorowi … Słownik języka polskiego
parlament — m IV, D. u, Ms. parlamentncie; lm M. y 1. «naczelny organ władzy państwowej, pochodzący z reguły z wyborów powszechnych, sprawujący funkcję ustawodawczą, uchwalający budżet państwa oraz przeważnie kontrolujący organy wykonawcze; obrady tego… … Słownik języka polskiego
parlamentarnie — parlamentarnieej rzad. «zgodnie ze zwyczajami parlamentu, z zasadami parlamentaryzmu» Procedura parlamentarnie złożona, zawiła. Interpelacja parlamentarnie dopuszczalna. przen. «w sposób zgodny z dobrymi obyczajami; przyzwoicie, kulturalnie»… … Słownik języka polskiego
interpelacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, interpelacyjnyni, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. interpelacja: Wystąpienie interpelacyjne. List interpelacyjny. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
interpelować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, interpelowaćluję, interpelowaćluje, interpelowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} składać interpelację; występować z interpelacją : {{/stl 7}}{{stl 10}}Interpelować ministra, urząd. Kilkakrotnie interpelować w jakiejś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
